Dag 24, Home Sweet Home

Na het inleveren van de bolide de koffers ingechecked bij de balie van BA.

Er was een computerstoring, maar geen rij dus dat ging vlekkeloos.

Na het passeren van de douane verrassend lekker gegeten in een steak restaurant.
Daarna lopen we naar de dikke 777 die ons naar Europa zal brengen en om 20:15 vertrokken uit Denver.

De overstap in Londen ging primaen gelukkig hadden we 4 uur overstaptijd, want het vliegtuig met 1.5 uur overstaptijd zouden we wellicht niet gehaald hebben. De goede keuze dus.

Als snel komt er al weer bekend land onder de vleugels door.

Op schiphol hebben we snel onze koffers en kunnen we nog net de bus inglippen zodat we niet hoeven te wachten. 

De auto halen staat nog goed geparkeerd bij Sibo, dus daar stappen we uit de bus.

Nog even een macje en rond 21:00 kunnen we het bedje opzoeken om na te dromen van een geweldige vakantie.

Dag 23: Denver, Waterworld

De laatste dag besteden we in Denver. We gaan vandaag naar Waterworld, een water pretpark met heel veel glijbanen dat belooft veel leuks.
We hebben nog wat roastbeef in de koelbox dus gaan we naar een super om een broodje te halen voor het ontbijt. Op internet gevonden dat King Soopers supermarkten ook een leuke aanbieding verkochten voor waterworld dus daar konden we 2 vliegen in 1 klap slaan en dat lukte. Vier kaartjes met pizza en een drankje voor de prijs van een kinderkaartje, dat willen we wel.

Eenmaal aangekomen bij het park is het al erg druk en er staan flinke rijen bij de glijbanen. We ontbijten eerst nog voordat we al het moois gaan bekijken. Er is teveel om op te noemen vaak met een band in de glijbaan. Zo hebben we in een tol gezeten, een dinosauriers reis gemaakt, de storm glijbaan gedaan en nog veel meer. We hebben in ieder geval de waterdichte camera van Bas goed kunnen gebruiken en hebben er ook de blits mee gemaakt.
Wat er nog meer is kan de liefhebber zien op http://www.waterworldcolorado.com/.
Om zes uur eten we in het park de pizza en nemen ook een nieuw soort ijsje toe. Dit is roomijs, maar dan in de vorm van bolletjes. Het is wel grappig en smaakt prima.
Het was een hele leuke manier om deze vakantie af te sluiten. Strak om 20:15 hebben we ingechecked zodat we de plaatsen hebben gereserveerd die we wilden hebben. We zitten nu op een rijtje met een raampje wel zo gezellig. We gaan nog een beetje Denver verkennen en dan is Amerika 2010 voor ons voorbij.

Dag 22: Lusk - Denver

Er waren overigens ook fietsen bij het motel waaronder een tandem, die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden toen we gisteravond bij een klein familie cafe/restaurantje Triangle 4 naast het motel gingen eten.

Wel erg grappig om eens op een tandem te zitten en we hebben geen spijt van het restaurantje, het eten was heerlijk. Erg veel keus was er in Lusk niet, want het is maar een klein dorp met nog minder restaurants.



Het ontbijt is inbegrepen en ze hebben er ook iets van gemaakt.
Het leukste is wel dat je zelf je eigen wafel kan bakken. Dat is dan ook meteen de favoriet van Bas die voor iedereen wel een wafel wil maken.
Er staat een lange, wat duffe reis voor de boeg dus moet er eerst nog even gezwommen worden in het badje. Zout water dit keer en dat is voor Amerika, waar zelfs het water uit de kraan verchloord is, een bijzonder iets. De jochies vinden het niet prettig want het smaakt zo naar, ik was er eigenlijk wel blij mee.
Mirjam pakt ondertussen de koffers in zodat we op weg kunnen.

De reis naar onze laatste bestemming, Denver, laat ons vele verschillende prairies zien die opvallend veel op elkaar lijken. We kijken dan ook uit naar onze aankomst in Cheyenne want daar willen we een brood scoren en lekker gaan lunchen.
Het brood is binnen en we vinden een mooie picknick gelegenheid bij de golfbaan, vlak bij de startbaan van de luchtmachtbasis. Er stijgen een paar mooie kisten op en ook zien we een helikopter die rustig aan komt vliegen om te landen.
Kort nadat we Cheyenne hebben verlaten zien we de Rocky Mountains opdoemen en zijn we in de laatste staat van onze reis aanbeland: Colorado. Al ruim van te voren kan je Denver al zien liggen en vandaag hebben de donkere wolken zich boven Denver samengepakt en maken ze ruzie onder elkaar wat wij kunnen zien doordat er regelmatig een mooie lichtflits naar beneden wordt geschoten. Het is zowaar ook druk op de weg zodat we iets later bij het hotel aankomen. Daar legen we de auto om nog even bij Castle Rock dat ene leuke polo-tje in de maat van Mirjam te kopen en wat Nike spullen voor Niels. Iedereen heeft uiteindelijk wat "noodzakelijke" spullen weten aan te schaffen en trots als een pauw loopt Niels met zijn Nike rugzak voorop naar de auto.
Het eten doen we dit keer bij de keten Olive Garden en we worden verwend. Heerlijk gegeten en een top bediening, de avond is weer goed. We komen pas om 22:00 bij het hotel aan waar de jongens snel naar bed gaan en Mirjam ons laatste flesje wijn leeg maakt. Morgen moeten we weer fit zijn want we gaan naar Waterworld, een enorm water pretpark.

Dag 21: Rapid City - Mnt Rushmore - Lusk

We hebben de wekker gezet om op tijd in Mount Rushmore te zijn waar de presidenten in de rotsen zijn uitgehakt. Op het internet hebben we gezien dat je daar ook kunt ontbijten met uitzicht op de presidenten en aangezien het zondag is zal het vast wel druk worden. Bij het opendoen van het gordijn van de hotelkamer blijkt dat het regent, da's balen. Het weer op internet bekeken en het wordt gauw droog met een temperatuur van rond de 30, dat geeft de burger weer moed.

Het is een half uurtje rijden en dan mogen we de parkeergarage van de toeristische attractie in.
Op de ontvangen informatie kunnen we niet zo gauw vinden dat je er ook kunt ontbijten dus gaan we maar een stukje het park in. Prachtig toch weer hoe die Amerikanen dat eervol neer te weten zetten. Een lange laan met zuilen en aan iedere zuil 4 vlaggen van de verschillende staten. Daarachter kun je de 4 presidenten zien die belangrijk waren in de eerste 150 jaar van Amerika George Washington (de 1e), Thomas Jefferson (hij kocht het Louisiana territory van de Fransen en verdubbelde de toenmalige USA), Theodore Roosevelt (grondlegger industrie van Amerika) en Abraham Lincoln (hield het volk bijeen tijdens de burgeroorglog).


Net daarvoor zit een restaurantje waar je inderdaad kan ontbijten. Gelukkig maar, want het maagje knort toch wel weer. Mirjam, Niels en ik nemen het Rushmore Memorial breakfast dat geheel Amerikaans van aard is: aardappelen, kaas omelet, bacon/sausijs en biscuit/gravy. Voor Bas is die uitdaging te groot en hij kiest voor een enorme kaneel rol.

Daarna lopen we de route onder de koppen en gaan we op weg naar Lusk. We komen langs Crazy Horse Memorial waar ze een rots omzetten in een indiaan(Crazy Horse) met een paard. Het is erg indrukwekkend aangezien ze het langzaam stukje voor stukje afhakken (wel met dynamiet) en dat de sculpturist (of hoe je zo iemand mag noemen) zijn hele leven eraan heeft gewerkt en al dood is voordat het echt zichtbaar werd. Hij is begonnen in z'n eentje en moest iedere keer de stijle trappen op en af lopen om aan het werk te gaan of de compressor, die beneden stond, weer aan te zwengelen. Zijn familie (hij had tijd over om 10 kinderen te maken) neemt het werk over in hetzelfde tempo.We zien ook een film van de werkzaamheden en dat geeft een goed beeld van hoe het in zijn werk gaat. Op de foto zie je een voorbeeld hoe het moet worden en hoe de berg er nu uitziet.

We eten onderweg voor en bank in Edgemond waar we op mooie stenen zitten, die waarschijnlijk in de omgeving zijn gevonden.
Edgemond kan overigens gerust een spookstad genoemd kan worden. Die paar mensen die er leven, doen dat volgens mij stiekum niet...
Eenmaal in Lusk blijkt dat we een leuk motel hebben geboekt met een aparte kamer waar de kinderen slapen. De pool ziet er ook aantrekkelijk uit, dus gaan we lekker lang zwemmen.

Dag 20: Buffalo - Rapid City

Het bedje was ook oud, dus redelijk aan de smalle kant. Dat was wel aan de ruggetjes te merken toen we vanmorgen opstonden. Niels vond de klapdeurtjes tussen hun kamer en de badkamer erg grappig dus daar moest nog wel even een foto van worden gemaakt.

We willen ontbijten in Gillette, een plaatsje een uurtje rijden van Buffalo. In Buffalo blijkt het jaarfeest begonnen te zijn en we kunnen nog net op tijd tussen de hekken door onze koffers naar de auto brengen en het stadje ontvluchten voordat de optocht komt. Alle stoeltjes staan al opgesteld aan de rand van de straat.
In Gillette vinden we een voor ons nieuw restaurant Perkins en eten een heerlijke omelet waarbij je zelf de ingrediënten erbij kan kiezen. Niels neemt een toren van French Bread (wentelteven) en Bas kiest voor zijn eerste ochtend pancake met chocolade korrels.
Daarna langs de supermarkt om scheermesjes te kopen. Dat kan overal en ze komen hier niet oorspronkelijk vandaan, toch moest het en aangezien ze hier een stuk goedkoper zijn hebben we meteen voor meer dan een jaar scheerplezier.

Na Gillette mochten we overall 75 mph rijden dus dat schiet weer eens op na als dat langzame gedoe van Yellowstone (25 mph). Er zijn een hoop motoren op de weg en het blijkt dat er in Sturgis een motor event is dat een week duurt. Dat verklaart ook waarom onze kamer in Rapid City zo prijzig was.
Er zit een wat groter zwembad bij het hotel met twee enorm snelle glijbanen. Het gewone rechthoekige zwembad blijkt toch ook weer erg leuk te zijn zodat ook daar veel tijd in wordt besteed. De whirlpools zijn hier overigens verschrikkelijk heet, je moet gewoon heel voorzichtig doorkomen als je erin gaat, zo ook deze.

Het eten doen we dichtbij bij een TGI Fridays. Niels neemt zijn eerste steak en moet toch wel wat veel kauwen maar is wel blij met zijn keuze. De desserts zien er aantrekkelijk uit dus deelt Mirjam een brownie met vele extra's met Niels en neem ik mijn eerste cheesecake en het smaakt echt geweldig.

Dag 19: Cody - Buffalo

In Cody bevalt het wel, dus we halen een lekker brood en ontbijten op de kamer.
De mannen zoeken het zwembad nog even op terwijl wij alle spullen gereed maken voor transport.
De tijd tikt rustig door en zo checken we pas rond 12:00 uur uit.

Als route naar Buffalo kunnen we 2 wegen nemen en we kiezen voor de Alt 14 die dwars door het Big Horn gebergte heen. We rijden vrij lang op een platte weg en langzaam komen de grote bergen op ons af.
Daar in de buurt worden we door verschillende borden erop geattendeerd dat het een erg stijle klim gaat worden. Nou, dat kan onze auto wel aan en de bestuurder ook dus gaan we verder. We worden door Neverlost (duh) nog op een hele stijle klim gestuurd naar een camping waar je voor USD 7,= een nachtje kan staan, geld in een envelop in het busje wat aan de paal staat. Erg mooi uitzicht (zie ook de foto) maar toch jammer dat deze weg bijna bovenop de berg dood blijkt te lopen en we weer langs dezelfde stijle weg inclusief bijbehorende afgrond naar beneden moeten. Dit keer zit de afgrond aan Mirjam's kant en die is daar niet al te blij mee. Eenmaal op de goede weg wordt het echt een stuk flink omhoog rijden en hoor je de paardjes onder de motorkap hun werk doen. Het is net of je met een achtbaan omhoog gaat inclusief het over de top gaan ...
Het uitzicht is weer verpletterend dus zijn we blij met deze route.

Halverwege de Big Horn bevindt zich het medicine wheel http://solar-center.stanford.edu/AO/bighorn.html.
Het blijkt een hike van 1.5 mile (ruim 2km) enkele rit bergje op en bergje af.

Het is wat fris met de 20oC dus we gaan de uitdaging aan. Eenmaal bij het wheel is het indrukwekkend om te zien dat zoiets al heel lang bestaat en dat veel mensen er helemaal in mee kunnen gaan en kracht eruit halen. Het geeft een extra dimensie aan zo'n plek als je er bent. Eromheen staat een hek waar allemaal doeken en andere attributen aan gehangen zijn.
Weer terug bij de auto willen we gaan picknicken maar de vele vliegen verplichten ons dat in de auto te doen.

Tegen het einde van de middag komen we aan in Buffalo waar we een heel gaaf oud hotel hebben geboekt. Het Occidental is helemaal gerenoveerd en wij hebben de Madam's Retreat en de jongens hebben een eigen kamer (met TV), de Bunkhouse. Het hotel is ook een bordeel geweest en dat zie je dan ook terug in de kamers.
Het is eigenlijk een museum waarin je kan slapen, want als er geen gasten in de kamers zijn, zit er een touwtje voor en kan iedereen naar binnen kijken hoe het eruit ziet. Het restaureren is met volledig behoud van originele details uitgevoerd. Zo hebben we lekker kunnen douchen in een origineel vrijstaand bad op pootjes.
Voor de rest heeft Buffalo niet veel te bieden, zoals wij zagen toen wij voor het eten het stadje gingen verkennen. We hebben toch een lekker Mexicaans restaurant gevonden waar we gezelschap kregen van een alleen reizende motormuis die al een rode neus had en naast ons zat en het zo leuk vond dat we uit Zweden (???) kwamen.

Dag 18: Op naar Cody

Het langzame opstaan was gisteren goed bevallen en we herhalen het ritueel. Het ontbijt doen we ook in het zelfde restaurantje aan het mooie, grote meer van Yellowstone.

We stoppen de laatste dingen in de auto en checken uit om Yellowstone achter ons te laten en op weg naar Cody te gaan.
Al vrij snel zien we een aantal hertjes in het bos waar natuurlijk nog snel een foto van gemaakt moet worden. We worden al wat lui en nemen niet eens de moeite om uit te stappen, toch blijft het erg leuk om die beesten rustig bezig te zien met waar ze zin in hebben, in dit geval eten.

We zijn al een eind op weg naar de Oost uitgang waar we nog niet geweest zijn als er weer een beer gespot blijkt te zijn.

Daar ergens zie je een steen, maar het is een beer want hij beweegt zo nu en dan.

Uiteindelijk zien wij het ook en de beer gaat steeds meer bewegen en speelt wat met wat takken en banjert wat rond. Eindelijk kunnen we een beer duidelijk zien en we blijven ook een poosje kijken en foto's maken.

Cody blijkt een leuk wild western plaatsje te zijn met veel vertier. Het zwembad in het hotel ziet er echter ook heel aantrekkelijk uit en we besluiten lekker lang te gaan zwemmen, het is immers alweer een paar dagen geleden dat er gezwommen is. De was wordt ook nog even door de wasmachines gehaald zodat we tot het einde van de vakantie schone kleren hebben.

In het plaatsje zijn er veel grill restaurantjes en we kunnen direct aan tafel bij een restaurant dat ook buiten tafels heeft staan. We laten de tenderloin, ribbetjes, Fish & Chips (geen friet, maar echte chips) en pasta aanrukken en er blijkt ook een biertje ter ere van de old Faithfull gebrouwen te worden die best blijkt te smaken.

In het hotel kijken we op de TV nog even naar de beren foto's en daarna gaan de mannen op stok.