Dag 13: Moab - Salt Lake City

Na het wederom lekkere ontbijt op weg naar Salt Lake City, nouja eerst nog een lekkere lunch halen bij de enorme supermarkt in Moab.

We stoppen eerst nog bij het NP Arches omdat we nog een paar bogen willen bekijken.
Het is al aardig warm, dus gaan we niet al te grote wandelingen maken en er blijkt dan alsnog keuze genoeg te zijn. In het zwembad heeft Bas zijn teen gestoten en deze doet erg pijn. We plakken 2 tenen aan elkaar en zo is het wel te doen om te kunnen lopen. De gaten en bogen zijn mooi en als laatste hebben we er een die een hele mooie doorkijk geeft naar een mooi landschap met dennenbomen en uiteraard wat rode rotsen op de achtergrond.

Op weg naar Salt Lake City, wat toch een kleine 4 uur rijden is, stoppen we in een plaatsje om de in Moab gekochte lunch soldaat te maken. Het is een mooi grasveld met picknick tafels en schoon sanitair midden in het dorpje. De glijbaan en het klimtoestel ontbreken niet en wordt actief door de jongens gebruikt.

In Salt Lake City valt als eerste op dat het wel een hele grote stad is. Het hotel lijkt op een lugubere locatie te zitten, maar gelukkig hebben we het huisnummer niet goed ingevoerd en mogen we nog 2 km doorrijden. Dan  zitten we op een hele mooie locatie midden in het centrum. Het is al 18:00 uur dus gaan we een restaurant opzoeken. Vanuit het hotel een suggestie gehad, maar die blijkt wat te chique voor wat wij zoeken. Een ander restaurant is nog chiquer dus valt ook af. We komen uit bij een italiaans restaurant waar we heerlijk eten en verrast worden met een heerlijk toetje.

Dag 12: Moab - Canyonlands

We beginnen de dag goed met een gevarieerd ontbijt in het hotel waar we keuze krijgen uit verschillende brood soorten, een verademing alhier.

Na veel wikken en wegen besloten om naar de Island in the Sky in het NP Canyonlands te gaan. De kinders willen niet zoveel lopen vandaag en de Needels sectie van het park is een stuk verder van Moab vandaan en heeft vooral de wat langere hikes. Het blijkt een goede keuze te zijn, want we vinden een mooie hike waarbij je echt over de rotsen aan het klimmen bent. Tijdens de hike kom je verschillende leuke rotsformaties tegen zoals op de foto tegen, waar de jongens hun intrek in hadden genomen.

Het hoogtepunt van de hike is een krater die een meteoriet heeft achter gelaten, een indrukwekkend landschap met grijze en rode kleuren die elkaar afwisselen. Nog wat verder naar het 2e punt sta je aan de rand van de afgrond, zonder een hekje, een waar bijzonder gevoel neemt dan weer bezit van het buikje. Een andere hike ging naar deze mooie Arch, waar direct ochter de stenen waar de mannen op poseren een enorme stijle helling blijkt te zitten. Mirjam heeft er nog enge dromen van...

Aangezien we een 4x4 hadden kon de terugweg ook wel via de Shafer trail, een zogehete dirt-road omdat er geen asfalt ligt en vol met kuilen en stenen ligt.
Eerst maar aan de ranger gevraagd of onze auto er geschikt voor was, want ik wist niet of de clearance (verhoging van de auto) goed genoeg was. No problem :-).

In het begin was het gelijk ruig, grote kuilen en enorm stijl met een flinke afgrond naast je. Lombard street was echt niets hierbij vergeleken en dat vond Mirjam al niet de leukste weg...
Eenmaal beneden was het uitzicht echt prachtig en we reden in 2.5 uur langs mooie stukken rots en colorado rivier voordat we weer in de bewoonde wereld waren. In het begin was het enthousiasme van de mannen en Mirjam laag te noemen, maar toen het wat vlakker werd een hobbel meer achtbaan achtig werd kwam er regelmatig een jeehaa vanaf de achterbank.
's Avonds veilig naar de Denny's en daarna weer snel het mandje in.

Dag 11: Torrey - Moab en de Arches

De dag begint rustig en terwijl de jongens lekker aan het zwemmen zijn zorgen wij ervoor dat onze spulletjes weer in de auto terugkomen. We hebben lekker ontbeten in het hotel, niet inclusief dus kan er van de kaart gekozen worden. Iedereen heeft het juiste ontbijt gekozen en Niels komt tot de ontdekking dat aardappelen (hashbrowns) ´s morgens best lekker smaken, het zullen de genen zijn.

Als we even op weg zijn komen op een mooi punt waar we Capital Reef kunnen zien. We maken een foto met de timer en zoals je ziet moest dat 2 keer...

De rit naar Moab verloopt voorspoedig, we lunchen met een `normaal` broodje bij Arbys en ook Niels neemt een broodje rosbief, danwel met wat friet en een shake erbij. Bas was ook weer blij, want deze shake kwam uit de machine en die smaakte alleen naar aardbei en bevatte geen stukjes aardbei. In Moab treffen we een mooi hotel. Het is ook weer tijd voor een supermarkt bezoek en deze is groot en mooi in Moab. Er zit ook een Starbucks in, dus we scoren meteen een latte Macchiato voor Mirjam en een ijskoffie voor mij.

Omdat de temperatuur het nu toelaat bezoeken we het NP Arches. Als we na een klein stukje lopen onder een arch staan valt pas op hoe groot hij is, we zijn onder de indruk. Het begint ook een beetje te druppelen, dus we kunnen mooi een foto maken zonder teveel mensen erbij.

Het druppelen neemt grotere vormen aan en het is tijd om naar de Mexicaan te gaan, een advies vanaf het internet. Terwijl we wegrijden zien we een prachtige regenboog boven de stenen, een cadeautje als je in het bogen park bent. De auto wordt snel aan de kant gezet en vele foto´s van verschillende plaatsen worden gemaakt. De regenboog is echt prachtig fel, een mooie 2e eromheen en dan het landschap eronder: Geweldig.

De Mexicaan blijkt een goede tip te zijn. In het hotel pakken we nog even een buiten zwembadje en dat kan met de temperatuur nog prima.

Dag 10: Bryce Canyon - Torrey

We starten de dag met een goed ontbijt in het nieuwe hotel.

Daarna gaan we snel op weg naar de Bryce Canyon om een flinke hike te doen.

We willen de Peek-A-Boo Loop van bijna 9 km doen met flink wat hoogteverschil dus een stevige uitdaging. Deze gaat door het hart van het Bryce Amphitheater dus een ideale mogelijkheid om alles eens van beneden te bekijken. Aangekomen bij de start van de route is er een grote teleurstelling, in ieder geval bij Mirjam en mij: het regent en bliksemt :-(. Dan maar een aantal andere punten in het park bezoeken die we eerder nog niet hebben gezien. Onderweg spotten we een aantal dieren, waaronder deze raaf die zich niet door ons laat opjagen en een paar herten en eekhoorntjes.

Op de weg terug klaart het weer wat op en we besluiten toch de hike te lopen, ondanks enig tegengas van de jongeren onder ons of dit nu wel de juiste beslissing is.

Het begin van de route is door het water wat glibberig en we komen een aantal mensen tegen met bergschoenen die bedenkelijk kijken als ze ons op onze sneakers zien afdalen, we zetten door. De temperatuur stijgt en de Bryce wordt droger. De hike is heel erg mooi en laat ons een kant van de Bryce zien die we nog niet kennen. Aangezien dit ook een ruiterpad is en we een paar groepen met paarden laten passeren merken we dat we op sommige stukken op eenzelfde manier hijgen als die paarden. Dat komt vooral door de hoogte waarop we zitten en het flinke hoogteverschil dat we wegklimmen. Onderweg kruist ook nog een slang ons pad. Als Mirjam dit roept schrikt Bas enorm en doet hij maar snel een stapje terug.

Binnen 3 uur staan we weer boven, wat een hele prestatie is aangezien er zo'n 3.5 à 4 uur voor staat. Iedereen is blij en trots deze hike te hebben gedaan en moet duiken we de auto is om de trip naar Torrey aan te vangen.

Onderweg eten we bij een restaurantje anex snackbar die alles nog zelf maakt. De zelfgemaakte burger op toast, friets met gesmolten kaas erop en een zelgemaakte shake waar gewoon een stuk banaan van de tros wordt afgehakt om een bananen shake te maken.

Er gingen overigens ook zeker 6 bollen ijs in om 1 bekertje te vullen. Erg lekker en zeer vullend, de mannen krijgen hem niet op. We blijken te slapen in een hotel dat direct aan het NP Capital Reef ligt. Een prachtig uitzicht zoals de foto al laat zien. Als de mannen in hun mand liggen opent Mirjam onze eerste fles wijn die ondanks de lage prijs best te drinken is en zelfs geen hoofdpijn blijkt te genereren.

Dag 9: Reizen van Las Vegas naar Bryce

Vandaag wordt het een reisdagje. We gaan van Las Vegas naar ons favoriete park: De Bryce Canyon.

We nemen de tijd voor het opstaan en ontbijten in het hotel. Er is voldoende keuze en om 11 uur wordt ook het lunch buffet gestart. Een mooie gelegenheid voor de jongens om nog snel een softijsje van dat buffet te maken en het feest is compleet. Rond het middaguur zwaaien we met Elvis op de radio Las Vegas goodbye.

We komen onderweg onze eerste file tegen, wegwerkzaamheden. Mirjam neemt voor het eerst plaats achter het stuur van de

enorme bolide. De stoel heeft een geheugen waarbij alle instellingen inclusief de spiegeltjes onthouden worden. Voordat Mirjam kan gaan rijden programmeren we de stoel voor haar in zodat we gemakkelijk kunnen wisselen.

Een stuk hebben we 2 jaar geleden al vanuit de andere richting gereden en het ziet er vanuit deze kant nog mooier uit. Vele kleuren steen, in allerlei verschillende structuren en gevormd door weer en wind.

Onderweg rijden we tegen het advies van de navigatie in de toeristische route door Dixie National Forest heen. Wat een prachtige route door de heuvels/bergen en we zien ook regelmatig een bambi waar we zelfs hard voor moeten remmen om een van deze voorrang te geven. Het is een mooie rit en langzaam kleurt het landschap rood/groen/geel en we rijden door de tunnels van red canyon de Bryce binnen.

Het hotel dat we hebben geboekt is splinter nieuw en we krijgen een enorme 6 persoonskamer. Eten doen we aan de overkant bij Ruby's Inn, veel keuze in restaurants is daar overigens niet maar dit is prima. Met het vooruitzicht om morgen in de Bryce een grote trail te lopen vallen we in slaap.

Dag 8: Las Vegas

Vandaag een hele dag Las Vegas.We moeten wel naar een ander hotel want we willen op 2 verschillende plaatsen op de Strip zitten. Op weg naar het andere hotel: Circus Circus doen we de was bij een Laundromat. Een aardige, behulpzame medewerker getroffen zodat we snel weer schone kleren in de koffers hadden. Nog even langs het tankstation, want elke dag moet er toch weer wat in het lieve beesje van ons.

In Circus Circus werden we een stuk vriendelijker ontvangen dan in NYNY. Het hele hotel heeft iets meer weg van een centerparcs en bevalt ons eigenlijk prima.

Het is tijd om de koffers helemaal af te laden, dus gaan we naar een outlet center om voor iedereen net iets meer kleren en schoenen te kopen dan nodig is, maarja wanneer ben je weer in de States he. Niels loopt trots als een pauw op z'n Nike's die we 's avonds met moeite van zijn voetjes mogen verwijderen. Mirjam kan ook eindelijk wat leuks vinden, want in Bakersfield was de vrouwenafdeling een heel stuk verderop en hebben we die toen overgeslagen. Gelukkig hebben ze ook Asics loopschoenen zodat de aan het assortiment toegevoegd kunnen worden.

Eten doen we maar in buffet vorm en eigenlijk valt het meer mee dan gedacht, het is zelfs wel lekker dus...

Als de familie op stok staat gaat de man des huizes eens kijken wat er allemaal te beleven valt voor 18+ en dat is heel veel. Ik besluit me uitsluitend te richten op die zaken die men in het openbaar in de lobby van het hotel kan doen en leer het spelletje CRAPS. Leuk met dobbelstenen keilen (2 keer over de rand heen) en toch wordt men niet boos.

Speel behoudend en weet zelfs een kleine winst te halen waardoor de 2 dagen LV op een verlies van USD 10,= uitkomen en daarvoor een hoop lol heb gehad.

Om 3 uur besluit ook ik de stad die never sleeps (hadden ze afgekeken van NY) te laten voor wat het is en kruip naast de slapende Mirjam in bed.

Dag 7: Viva Las Vegas (NYNY)

's Morgens vanuit onze hotelkamer direct het zwembad in geplonsd. De temperatuur is nog steeds hoog, ook in de ochtend dus we vermaken ons prima.

In de balzaal van onze hotelkamer ontbijten we en pakken we alle spullen weer in om naar het Sodom en Gomora van Amerika te verkassen: LAS VEGAS. Vanuit Bakersfield is het een flinke rit en we hebben gisteravond gekeken naar de food mogelijkheden langs de weg en die blijkt er het 2e stuk niet te zijn.

Dus besluiten we in Barstow bij de Bun Boy. Erg oud restaurant waarvan het interieur in de jaren 60 erg mooi eruit moet hebben gezien. Het was er echter goed schoon, ingericht als Route66 gedenkplaats en de service was gewoon geweldig, ja de termen passen we ook maar aan het land aan :-). Het eten was voor iedereen wat wils en echt heel lekker, je proefde de originele ingrediënten.

Daarna op naar Las Vegas. We reden direct het NY-NY hotel binnen en toen kon het slepen met de koffers naar de kamer beginnen. Omdat Bas nu eindelijk in de achtbaan mocht (2 jaar geleden was zijn lengte nog niet genoeg) zijn we daar meteen naar toegesneld om een dagpasje te halen.

Vanuit de koele ruimte van het hotel met het karretje de hitte in, want het was maar liefs 44^oC in Las Vegas. De rit beviel dus dat werd nog 2 keer herhaald voordat we naar de strip gingen. Mirjam besloot, ondanks dat ze lang genoeg was, maar op onze spullen te passen en heeft stiekum een paar foto's gemaakt voordat ze daar niet meer mocht staan en weg moest.

De strip was natuurlijk weer een groot feest. Vooral de fonteinen van Belagio met de muziek erbij was prachtig om naar te kijken. Gewoon een vuurwerkspektakel.

Bas en Niels waren toch wat moe geworden dus snel naar de Denny’s om daar nog wat te gaan eten. De wachtrij was enorm dus het duurde even voor we ons eten kregen. Daarna nog een laatste ritje met de achtbaan, het was inmiddels al 23:00 uur, om Las Vegas vanuit die plek by night te bewonderen en het was heel erg gaaf.

Nadat Mirjam en de kids op bed lagen nog even naar beneden gegaan waar om 1:30 het ontruimingsalarm afging. Er bleek een melding in 1 hotel toren te zijn en we hoefden niet allemaal eruit. Ben maar snel naar de familie gegaan maar die hebben er niets van gemerkt.

Dag 6: Sequoia (Bakersfield)

Voor het ontbijt een Whole Food store opgezocht. Wat een keuze, een heel pad met granen en cornflakes achtigen. Een hele berg fruit gekocht, want er zit niet al te veel groen bij het eten alhier. Ook een heerlijk warm brood meegenomen. Echt een verademing dat deze niet extra zoet is gemaakt. Ook de choco en nootjes broodjes smaken voortreffelijk.

Dan is het tijd om naar de Disney store te gaan. Bas is teleurgesteld dat er geen grote nieuwe stamper te koop is. De kleinere versie blijkt echter ook te voldoen en Niels koopt nog een puppie erbij. De koophonger is voor nu gestild.

We gaan nog even los in de GAP store en kopen alles wat los en vast zit voor de kids. Die kunnen weer de straat op. Ik ga nog even naar de Macy's om daar wat hoognodige polo's te scoren en herken de verkoper aldaar van de vorige keer oei...

De route naar Sequoia blijkt niet in het neverlost systeem van Hertz te zitten,

we zijn even lost dus.

De locale bevolking kijkt ook erg wazig als je naar de ingang van Sequoia vraagt, terwijl het nog geen 50 mijl verder

op ligt. Watdoen die mensen in hun vrijetijd.

We weten het toch te vinden en genieten van de lekkere geur, het mooie uitzicht en de enorme bomen. Onderweg stoppen we nog bij een bruggetje met koel helder water, wat een mooi leven toch. We zijn nog niet onder een boom door gereden dus dat is het doel van vandaag dat we ook afvinken.

Eten doen we onderweg bij een Jack in de box. Voor een hamburger tent prima spul. Het is 19:30 en nog steeds 33 graden, wat een hitte.

Bij het hotel blijkt dat onze gereserveerde kamer niet beschikbaar is, de suite direct aan het zwembad nog wel. De jongens in de ene kamer en wij in het king-size bed in de andere kamer.

Dag 5: Yosemite (Fresno)

Eindelijk op weg naar ons eerste National Park.

We willen naar Glacier point vanwaar je een heel groot deel van Yosemite van bovenaf kan bekijken. Echt prachtig om te zien hoe die watervallen, die gelukkig aan stonden toen wij er waren, naar beneden vallen. Vanaf beneden hadden we een deel van de watervallen niet eens opgemerkt.

Niels doet eindelijk zijn eerste aankoop: Een mooi zakmes met een afbeelding van Yosemite en de letter "N" erop. Hij is helemaal blij en heeft het ook een stuk minder warm nu een deel van zijn brandend geld uit zijn zakken is verdwenen, een hele verkoeling.

Heerlijk trouwens om in het park de lucht van de bomen in te ademen. We rijden dan ook een groot stuk met het dak en ramen open en de airco uit.

Dan op naar Fresno want het zwembad lonkt. Daarbij wil ik heel graag nog eens eten bij "Carrows", zo'n Arnold's restaurant van Happy Days. We staan er al een keer voor en denken dat het niet deze was, maar na een paar mijl doorgereden te zijn weten we dat het daar wel was, dus snel weer terug. Eenmaal binnen is het feest compleet. Een dikke steak, hamburgers en pasta iedereen weer blij.

Dag 4: Op van SF naar Marisposa

De laatste ochtend in SF.

Gisteravond nog een mooie foto vanuit de kamer gemaakt.

Op weg naar Hertz om ons autotje op te halen.

Helaas was er geen in onze categorie beschikbaar, het was maar een klein filiaaltje. Of ik het erg vond om dan een Lincoln Navigator mee te nemen, the big American dream. Nou dat wil ik dan wel want Yes: wat een enorme gave bak zeg. Alles elektrisch tot aan de treeplank(zodat je makkelijk in kunt stappen) aan toe.

Na want rondkarren in SF op naar de Bay bridge om langzaam de SF heuvels in het achteruitkijkspiegeltje te zien vervagen en Yosemite voor ons op te laten doemen.

Wat spullen bij de Wall Mart gescoord en nog is de bodem van de auto niet geheel gevuld, dat gaat ons niet meer lukken denk ik :-(.

We slapen in een echt Amerikaans hotel, met de auto voor de deur van de kamer. Eten doen we ook op z'n Amerikaans, in de Pizza fabriek. Eén grote vreetschuur met verrassend genoeg hele lekkere Pizza's.

Dag 3: San Francisco, Biking the bridge

Na een nacht waarin we regelmatig een oogje open deden vroeg wakker. Pa en Monique blijken online, dus even chatten. Nadat PA eindelijk zijn speakers aan had gezet hoefden we niet meer te typen. Met de webcam het uitzicht vanuit het hotel kunnen laten zien. Erg leuk allemaal. Daarna met de cable car op weg naar baker Boudin. Weer de meest mooie baksels in de vitrine en je kan er goed zien hoe en wat er gemaakt wordt. Bas heeft een mooi filmpje gemaakt van de bakker die croissants aan het maken is. Als het buikje weer gevuld is gaan we naar Pier 39 om fietsen te huren. Op het lijstje van dingen die je eens in je leven gedaan moet hebben staat namelijk het fietsen over de golden gate bridge.
Allemaal een eigen fiets en voor de mannen toch maar een helm. Niels zo stoer mogelijk en voor Bas een grappige duck.

We rijden eerst een stuk door SF heen. Bas vond de brug zo mooi om naar te kijken dat hij prompt op een stilstaande fietser reed. Geen schade dus gelijk weer verder. Om uiteindelijk op de brug te komen is er nog een flinke col te nemen van de buitencategorie. Met af en toe een duwtje weet toch iedereen boven te komen. Daar is het flink druk. Het is een hele ervaring om met zijn viertjes op een fiets boven op al dit moois te staan.

Bij "the Spinnaker" hebben we weer heerlijk gegeten met uitzicht op SF, het begint een traditie te worden. Daarna zijn we doorgefietst naar Tiburon en kwamen net voor de veerpont aan. Een mazzeltje waar we meteen gebruik van hebben gemaakt.

Als avond eten bij Boudin een heerlijke clam chowder, een broodje van zuurdesemdeeg met mosselsoep erin... heerlijk gewoon. Zelfs Mirjam heeft er een genomen, al heb ik natuurlijk niet vooraf alle ingrediënten besproken :-).

Met de cable car weer terug naar het hotel en snel weer slapen, de jet leg is nog in the house.

Dag 2: London - San Francisco

Vandaag is het zover, we gaan naar de States.

Eerst nog rustig aan ontbeten in het hotel, want we hebben de tijd. Het vliegtuig vertrekt pas om 14:00.

Om 10:30 komt de taxi ons ophalen om ons na zo'n 45 minuten op Heathrow af te zetten. De pret begint al met het inchecken en het transport van de koffers. Dan is het tijd om de winkels te bekijken en natuurlijk een bezoekje aan Starbucks te brengen.

Na al dit moois op het treintje dat ons naar het vliegtuig brengt en off we go. Toch wel een flink verschil in power tussen zo'n Airbusje en een dikke Boeing 747.

Op onze stoel vinden we trouwens naast het dekentje, kussentje en hoofdtelefoon ook nog een paar schone sokken, een tandenborstel en als klap op de vuurpijl: Een ooglapje.

Het personal entertainment systeem gaat aan zodat we films en de mooiste voetbal goals kunnen bekijken. Het is al einde middag als we in San Francisco aankomen. Het passeren van de douane hebben we in een half uurtje volbracht en we zijn te gast in de States. Uiteraard heet de burgemeester ons ook welkom.

Met de taxi naar het hotel en daar genieten van een mooi uitzicht over SF. We zitten op de 21e verdieping, dus er is een hoop moois te zien.

Het eten is wat uitdagender. Het is toch wel fris met zo'n 17 graden en een Bas wil het niet te spannend hebben. We komen uit bij een leuk tentje en hebben allemaal toch het maaltje dat we graag wilden hebben.

Dan allemaal vroeg naar bed, want we zijn toch wel erg moe na zo'n reis en dat tijdsverschil.

Dag 1: Amsterdam - Londen

Hoera, het is zover.

De koffers zijn over het algemeen gepakt en we zijn klaar om de bus te pakken naar Schiphol.

Helaas zijn we toch iets aan de late kant maar Sybo, een collega van Mirjam komt ons redden.

Wij parkeren de auto bij de bushalte en Sybo komt aangelopen als onze Valet parking boy :-).

Op tijd op schiphol om nog even de ABN AMRO lounche te bezichtigen en daar iets te drinken. Dan met easy jet snel naar London Gatwick. Met een links rijdende taxi op de weg naar het hotel. Nog even lekker eten (het kan dus toch bij die rare britten) en dan op stok, want kinderbedtijd is al verstreken.

Morgen nog een lange reis voor de boeg.